پرش به محتوای اصلی
Change page

معرفی اتر

آخرین ویرایش: @nader.sedigh(opens in a new tab), ۲۵ مهر ۱۴۰۳

پیش‌نیازها

برای درک بهتر این صفحه،‌ توصیه می‌شود که ابتدا مقدمه‌ای بر اتریوم مطالعه شود.

ارز رمزنگاری‌شده چیست؟

ارزهای رمزنگاری‌شده واسطه‌ی تبادلی است که توسط یک دفتر کل مبتنی بر زنجیره‌ی بلوکی ایمن می‌شود.

واسطه‌ی تبادل هر چیزی است که به‌طور گسترده به‌عنوان پرداخت برای کالاها و خدمات پذیرفته می‌شود، و دفتر کل یک نگه‌دارنده‌ی داده است که تراکنش ها را پیگیری می‌کند. فناوری زنجیره‌ی بلوکی به کاربران این امکان را می‌دهد تا بدون اتکا به شخص ثالث قابل‌اعتماد برای نگهداری دفتر کل، تراکنش‌های خود را در دفتر کل انجام دهند.

اولین ارز رمزنگاری شده بیت‌کوین بود که توسط ساتوشی ناکاموتو خلق شد. از زمان عرضه‌ی بیت‌کوین در سال 2009، مردم هزاران ارز رمزنگاری‌شده را در زنجیره‌های بلوکی متعدد ساخته‌اند.

اتر چیست؟

اتر (ETH) ارز رمزنگاری‌شده‌ای است که برای بسیاری چیزها در شبکه‌ی اتریوم استفاده می‌شود. اساساً، این تنها روش قابل قبول پرداخت برای کارمزد تراکنش است و پس از ادغام، اتر برای اعتبارسنجی و پیشنهاد بلوک‌ها در شبکه اصلی لازم است. اتر همچنین به‌عنوان شکل اصلی وثیقه در بازارهای وام‌دهی دیفای، به‌عنوان واحد محاسبه در بازارهای NFT، به‌عنوان پرداخت کسب‌شده برای انجام خدمات یا فروش کالاهای واقعی و موارد دیگر استفاده می‌شود.

اتریوم به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد برنامه‌های غیرمتمرکز (dappها) ایجاد کنند که همگی دارای قدرت محاسباتی مشترک هستند. این استخر مشترک محدود است، بنابراین اتریوم به مکانیزمی برای تعیین اینکه چه کسی می‌تواند از آن استفاده کند نیاز دارد. در غیر این صورت، یک dapp می‌تواند به‌طور تصادفی یا به‌طور مخرب تمام منابع شبکه را مصرف کند، که باعث می‌شود دسترسی دیگران به آن مسدود شود.

ارز رمزنگاری‌شده اتر از مکانیزم قیمت‌گذاری برای قدرت محاسباتی اتریوم پشتیبانی می‌کند. هنگامی که کاربران می‌خواهند تراکنش انجام دهند، برای آنکه تراکنش آنها در زنجیره بلوکی شناسایی شود، باید اتر بپردازند. این هزینه‌های استفاده به‌عنوان هزینه‌های گاز شناخته می‌شوند، و هزینه گاز به میزان توان محاسباتی موردنیاز برای اجرای تراکنش و تقاضای گسترده به شبکه برای محاسبه‌ی توان محاسباتی در آن زمان بستگی دارد.

بنابراین، حتی اگر یک dapp بداندیش یک حلقه بی‌نهایت ارسال کند، تراکنش تا زمان مصرف اتر تمام می‌شود و خاتمه می‌یابد و به شبکه اجازه می‌دهد به حالت عادی بازگردد.

به‌کار بردن اتر و اتریوم به‌جای(opens in a new tab) یکدیگر(opens in a new tab) متداول(opens in a new tab) است — وقتی مردم به «قیمت اتریوم» اشاره می کنند، در واقع به قیمت اتر اشاره می‌کنند.

استخراج اتر

استخراج فرایندی است که در آن اتر جدید در دفتر کل اتریوم ایجاد می‌شود. پروتکل زیربنایی اتریوم، اتر جدید را ایجاد می‌کند و امکان ایجاد اتر برای کاربر وجود ندارد.

اتر به عنوان پاداش برای هر بلوک پیشنهادی و در هر نقطه بازرسی ایپوک برای سایر فعالیت های اعتبارسنج مربوط به رسیدن به اجماع ضرب می شود. مجموع مبلغ صادر شده به تعداد اعتباردهنده ها و مقدار اتری که آنها سهام‌گذاری کرده اند بستگی دارد. این صدور کل به طور مساوی بین اعتبار سنج ها در حالت ایده آل تقسیم می شود که همه اعتبار سنج های قابل اعتماد و آنلاین هستند، اما در واقعیت، بر اساس عملکرد اعتبار سنج متفاوت است. حدود 1/8 از کل صدور به پیشنهاد دهنده بلوک می رسد. باقیمانده در بین اعتبارسنجهای دیگر توزیع می‌شود. پیشنهاد دهندگان بلاک نیز انعام‌هایی را از کارمزد تراکنش ها و درآمدهای مرتبط با MEV دریافت می کنند، اما اینها از اتر بازیافت شده است، نه صدور جدید.

سوزاندن اتر

همانند ایجاد اتر از طریق پاداش های بلوک، اتر می توانند از طریق یک فرآیند به نام 'سوزاندن' از بین برود. وقتی اتر می‌سوزد، برای همیشه از چرخه‌ی زنجیره خارج می‌شود.

سوختن اتر در تمام تراکنش‌های روی اتریوم رخ می‌دهد. هنگامی که کاربران برای تراکنش‌های خود پرداخت می‌کنند، هزینه‌ی گاز پایه که توسط شبکه بر اساس تقاضای تراکنش تعیین می‌شود، از بین می‌رود. این موضوع به همراه اندازه‌ی بلوک‌های متغیر و حداکثر کارمزد گاز، تخمین کارمزد تراکنش را در اتریوم ساده می‌کند. وقتی تقاضای شبکه زیاد است، بلوک‌ها(opens in a new tab) می‌توانند اتر بیشتری نسبت به تولید خود بسوزانند و به‌طور مؤثری تولید اتر را جبران کنند.

سوزاندن کارمزد پایه، مانع از دستکاری تراکنش ها از سوی تولیدکنندگان بلوک می شود. برای مثال، اگر تولیدکنندگان بلوک کارمزد پایه را دریافت می‌کردند، می‌توانستند تراکنش‌های خود را به‌صورت رایگان درج کنند و کارمزد پایه را برای بقیه افزایش دهند. از طرف دیگر، آنها می توانند کارمزد پایه را به برخی از کاربران خارج از زنجیره بازپرداخت کنند، که منجر به بازار کارمزد تراکنش مبهم و پیچیده‌تر می‌شود.

واحدهای خرد اتر

از آنجایی که مقدار بسیاری از تراکنش‌ها در اتریوم کوچک هستند، اتر دارای چندین نام است که ممکن است برای مقادیر کمتر به آن‌ها اشاره شود. از میان این واحدهای شمارش، Wei و gwei از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.

Wei کوچکترین مقدار ممکن اتر است و در نتیجه بسیاری از پیاده‌سازی‌های فنی مانند یلو پیپر اتریوم(opens in a new tab)، تمام محاسبات خود را بر اساس Wei انجام خواهند داد.

Gwei که مخفف giga-wei است، اغلب برای توصیف هزینه‌های گاز در اتریوم استفاده می‌شود.

نام واحد شمارشارزش به اترکاربرد رایج
Wei10-18پیاده‌سازی‌های فنی
Gwei10-9هزینه‌ی گاز قابل‌خواندن توسط انسان

انتقال اتر

هر تراکنش در اتریوم حاوی یک بخش value است که مقدار اتری را که باید منتقل شود، بر حسب wei، برای ارسال از آدرس فرستنده به آدرس گیرنده مشخص می‌کند.

با توجه به اینکه آدرس گیرنده یک قرارداد هوشمند است، زمانی که این قرارداد هوشمند کد خود را اجرا می‌کند، می‌توان از این اتر منتقل‌شده برای پرداخت هزینه‌ی گاز استفاده شود.

اطلاعات بیشتر در مورد تراکنش‌ها

استعلام اتر

کاربران می‌توانند موجودی اتر هر حساب را با بررسی بخش موجودی حساب، که دارایی‌های اتر را بر حسب wei نشان می‌دهد، استعلام کنند.

Etherscan(opens in a new tab) یک ابزار محبوب برای بررسی موجودی حساب از طریق برنامه‌ای مبتنی بر وب است. برای مثال، این صفحه‌ی Etherscan‏(opens in a new tab) حساب بنیاد اتریوم را نشان می‌دهد. موجودی حساب را می‌توان با استفاده از کیف پول یا به‌طور مستقیم با درخواست از گره‌ها جستجو کرد.

بیشتر بخوانید

آیا منبعی اجتماعی می‌شناسید که به شما کمک کرده باشد؟ این صفحه را ویرایش کنید و به آن اضافه کنید!

آیا این مقاله مفید بود؟