پرش به محتوای اصلی
Change page

Web2 در مقابل Web3

آخرین ویرایش: @nader.sedigh(opens in a new tab), ۲۴ مرداد ۱۴۰۲

Web2 به نسخه‌ای از اینترنت اشاره دارد که امروزه اکثر ما می‌شناسیم. اینترنت تحت سلطه‌ی شرکت‌هایی که در ازای اطلاعات شخصی شما خدمات ارائه می‌دهند. در بافت اتریوم، Web3 به برنامه‌های غیرمتمرکز اطلاق می‌شود که روی زنجیره‌ی بلوکی اجرا می‌شوند. این‌ها برنامه‌هایی هستند که به هر کسی امکان می‌دهند بدون ثبت داده‌های شخصی خود مشارکت داشته باشد.

به دنبال منبعی هستید که برای مبتدیان مناسب‌تر باشد؟ معرفی Web3‏ ما را ببینید.

مزایای Web3

بسیاری از توسعه‌دهندگان Web3 به دلیل تمرکززدایی ذاتی اتریوم، به سراغ ساختن dappها رفته‌اند:

  • هر کسی که در شبکه است اجازه استفاده از این سرویس را دارد - یا به عبارت دیگر، مجوز لازم نیست.
  • هیچ کس نمی‌تواند شما را مسدود کند یا از دسترسی شما به این سرویس جلوگیری کند.
  • پرداخت‌ها از طریق توکن بومی، اتر (ETH) انجام می‌شوند.
  • اتریوم تورینگ کامل است، به این معنی که تقریباً می‌توانید هر چیزی را برنامه‌نویسی کنید.

مقایسه‌های عملی

Web2Web3
توییتر می‌تواند هر حساب کاربری یا توییتی را سانسور کندتوییت‌های Web3 غیرقابل سانسور هستند زیرا کنترل غیرمتمرکز است
ممکن است سرویس پرداخت تصمیم بگیرد که برای انواع خاصی از کار، پرداخت را مجاز نکندبرنامه‌های پرداخت Web3 به اطلاعات شخصی نیاز ندارند و نمی‌توانند از پرداخت جلوگیری کنند
سرورهای برنامه‌های اقتصادی کلان ممکن است از کار بیفتند و بر درآمد کارگران تأثیر بگذارندسرورهای Web3 نمی‌توانند از کار بیفتند - آن‌ها از اتریوم، یک شبکه غیرمتمرکز از هزاران رایانه به‌عنوان پشتیبان خود استفاده می‌کنند

این بدان معنا نیست که همه‌ی خدمات باید به dapp تبدیل شوند. این مثال‌ها تفاوت‌های اصلی بین خدمات web2 و web3 را نشان می‌دهند.

محدودیت‌های Web3

Web3 در حال حاضر محدودیت‌هایی دارد:

  • مقیاس‌پذیری - تراکنش‌ها در Web3 کندتر هستند چون غیرمتمرکز هستند. تغییرات در حالت، مانند پرداخت، باید توسط یک گره پردازش شده و در سراسر شبکه منتشر شود.
  • UX – تعامل با برنامه‌های web3 ممکن است به مراحل، نرم افزار و آموزش اضافی نیاز داشته باشد. این موضوع می‌تواند مانعی برای پذیرش باشد.
  • قابلیت دسترسی – عدم یکپارچگی در مرورگرهای وب مدرن باعث می‌شود که Web3 برای اکثر کاربران کمتر در دسترس باشد.
  • هزینه – اکثر dappهای موفق بخش‌های بسیار کوچکی از کد خود را روی زنجیره‌ی بلوکی قرار می‌دهند، چون این کار گران است.

تمرکز در مقابل عدم تمرکز

در جدول زیر، برخی از مزایا و معایب شبکه‌های دیجیتال متمرکز و غیرمتمرکز را فهرست کرده‌ایم.

سیستم‌های متمرکزسیستم‌های غیرمتمرکز
قطر شبکه‌ی کم (همه شرکت‌کنندگان به یک مرجع مرکزی متصل هستند). اطلاعات به سرعت منتشر می‌شود، زیرا انتشار توسط یک مرجع مرکزی با منابع محاسباتی فراوان اداره می‌شود.دورترین مشارکت کنندگان در شبکه ممکن است به طور بالقوه از یکدیگر بسیار دور باشند. انتشار اطلاعات از یک طرف شبکه ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا به طرف دیگر برسد.
معمولاً کارایی بالاتر (بازدهی بیشتر، منابع محاسباتی مصرف‌شده‌ی کمتر در مجموع) و پیاده‌سازی آسان‌تری دارند.معمولاً کارایی کمتر (توان عملیاتی کمتر، منابع محاسباتی مصرف‌شده‌ی بیشتر در مجموع) و پیاده‌سازی پیچیده‌تری دارند.
در صورت وجود داده‌های متناقض، حل و فصل آنها روشن و آسان است: منبع نهایی حقیقت، قدرت مرکزی است.اگر همتایان ادعاهای متناقضی در مورد وضعیت داده‌هایی داشته باشند که قرار است شرکت‌کنندگان روی آن هماهنگ شوند، یک پروتکل (اغلب پیچیده) برای حل اختلاف موردنیاز است.
تک نقطه‌ی شکست: کاربران مخرب ممکن است بتوانند با هدف قرار دادن بخش مرکزی، شبکه را از بین ببرند.هیچ نقطه‌ی شکست واحدی وجود ندارد: حتی اگر تعداد زیادی از شرکت‌کنندگان مورد حمله/خروج قرار گیرند، شبکه همچنان می‌تواند کار کند.
هماهنگی بین شرکت‌کنندگان در شبکه بسیار آسان‌تر است و توسط یک مقام مرکزی اداره می‌شود. قدرت مرکزی می‌تواند شرکت کنندگان شبکه را وادار کند که ارتقا، به‌روزرسانی پروتکل و غیره را با تنش کمتری انجام دهند.هماهنگی اغلب دشوار است، زیرا هیچ عاملی حرف آخر را در تصمیم‌گیری‌های سطح شبکه، ارتقای پروتکل و غیره نمی‌زند. در بدترین حالت، زمانی که در مورد تغییرات پروتکل اختلاف نظر وجود داشته باشد، شبکه مستعد از بین رفتن است.
مرجع مرکزی می‌تواند داده‌ها را سانسور کند و به طور بالقوه بخش‌هایی از شبکه را از تعامل با بقیه شبکه قطع کند.سانسور بسیار سخت‌تر است، زیرا اطلاعات راه‌های زیادی را برای انتشار در سراسر شبکه دارند.
مشارکت در شبکه توسط مرجع مرکزی کنترل می‌شود.هر کسی می‌تواند در شبکه مشارکت کند. هیچ «نگهبانی» وجود ندارد. در حالت ایده‌آل، هزینه‌ی مشارکت بسیار پایین است.

توجه داشته باشید که این‌ها الگوهای کلی هستند که ممکن است در هر شبکه‌ای صادق نباشند. علاوه بر این، در واقعیت، میزان متمرکز/غیرمتمرکز بودن یک شبکه در یک طیف قرار دارد. هیچ شبکه‌ای کاملاً متمرکز یا کاملاً غیرمتمرکز نیست.

بیشتر بخوانید

آیا این مقاله مفید بود؟